Οι φόβοι μας και το άγνωστο μας κρατάνε μακριά από τα όνειρα και την ζωή που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να διστάζει να κάνει το επόμενο βήμα. Να πάω «ψηλότερα» και να γινώ η καλύτερη εκδοχή μου. Και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν εγώ, που κατάφερα το ακατόρθωτο (για τα τότε δικά μου δεδομένα) σήμερα να κοντοστέκομαι και να συνομιλώ ξανά από την αρχή με τις αμφιβολίες μου.
Πριν 5 χρόνια βρέθηκα να στέκομαι μπροστά σε μια από τις πολλές μεταλλικές σκάλες που συναντώνται στον παγετώνα Κούμπου που οδηγούν στην κορυφή του κόσμου, το Έβερεστ.
Αν ήθελα πραγματικά, να πετύχω κάτι μεγάλο και σπουδαίο στην ζωή μου, θα έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσω όλα αυτά που με κρατούν πίσω, τους φόβους και τις ανασφάλειες μου, τον ίδιο μου τον εαυτό.
Για να πατήσω στο ψηλότερο σημείο του πλανήτη, έπρεπε πρώτα να διασχίσω την συγκεκριμένη σκάλα και μετά όλες τις άλλες που ακολουθούσαν. Θα έπρεπε να οδηγήσω τα βήματα μου κυριολεκτικά πάνω από απύθμενες χαράδρες του παγετώνα Κούμπου, να περπατήσω όλο το μήκος, ακόμη και των αυτοσχέδια συνδεδεμένων σκαλών, η μία δίπλα στην άλλη, πατώντας σε ένα μικρό κομμάτι αλουμίνιου, ισορροπώντας στο κενό, με το παραμικρό στραβοπάτημα να σημαίνει ίσως και το τέλος της ζωής μου. Εδώ να σημειώσω πως ο παγετώνας αυτός είναι το επικινδυνότερο σημείο της ανάβασης στο ‘Έβερεστ, καθώς οι τεράστιοι όγκοι πάγου καταρρέουν απροειδοποίητα και μπορούν είτε να σε καταπλακώσουν, είτε να σε καταπιούν στην κυριολεξία.
Πριν αναχωρήσω για το Νεπάλ, είχα υποτίθεται προετοιμαστεί για όλα όσα θα αντιμετώπιζα στο βουνό. Με την βοήθεια του αγαπημένου μου πατέρα φτιάξαμε μια αυτοσχέδια κατασκευή που υποτίθεται προσομοίαζε τις χαράδρες του παγετώνα, τοποθετώντας μια σκάλα σαν και αυτή που θα συναντούσα πάνω σε παλέτες, τοποθετημένες πάνω σε δυο τεράστια βαρέλια. Καμία σχέση, παρόλα αυτά δημιουργήσαμε ότι πλησιέστερο μπορούσαμε δεδομένων των συνθηκών.
Ισορροπώντας σε αυτή την σκάλα, φορώντας όλο τον εξοπλισμό μου και έχοντας τους γείτονες να με κοιτούν με περιέργεια και απορία έξω από το κτήμα των γονιών μου, σε ένα οποιοδήποτε στραβοπάτημα το πολύ-πολύ να έπεφτα και να προσγειωνόμουν από απόσταση 1,5 μέτρων πάνω σε χώμα, γρασίδι, άντε και καμία κουτσουλά από τις κότες που τριγύριζαν γύρω από το αγρόκτημα που προπονούμουν. Εκεί, στα 6400μ, αν παραπατούσα και έπεφτα στο κενό βάραθρο που ενώνει η σκάλα, θα είχα πτώση με πιθανότητες επιβίωσης, να μην συζητιούνται.
Κι όμως, παρόλο τον κίνδυνο, τον φόβο για την ίδια μου την ζωή, τελικά τόλμησα και έκανα το πρώτο βήμα. Πάτησα στο πρώτο σκαλοπάτι και μετά στο δεύτερο και πάει λέγοντας... Η λαχτάρα μου για κορυφή, η πίστη μου πως θέλω και μπορώ να τα καταφέρω, μου έδινε κουράγιο και προχωρούσα. Αργά, αλλά ασταμάτητα, βρισκόμουν όλο και ψηλότερα.
Όλοι μας έχουμε απίστευτη δύναμη μέσα μας. Όμως αυτό που δεν γνωρίζουμε, γιατί δεν προκαλούμε τον εαυτό μας ώστε να μάθουμε, είναι το που είμαστε ικανοί να φτάσουμε. Όσο δύσκολες κι αν δείχνουν οι καταστάσεις όσο κι αν φοβόμαστε ότι δεν θα τα καταφέρουμε, πρέπει να κάνουμε το επόμενο βήμα, προσπαθώντας να κερδίζουμε την αδιάκοπη και συνεχή μάχη που δίνουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Μόνο έτσι θα μάθουμε για το πραγματικό αστείρευτο της δυναμικής μας, που συνήθως εκτείνεται σε απίστευτα μήκη & πλάτη... Ιλιγγιωδώς πανύψηλα και απέραντα μακρύτερα από κάθε ορίζοντα !!!
Όταν αμφιβολίες πλημυρίζουν την σκέψη μου, προσπαθώ και φέρνω στο μυαλό μου τις εικόνες από εκείνες τις στιγμές απάνω στο Έβερεστ και έτσι βρίσκω δύναμη. Ότι μου έμαθε το βουνό είναι ο τρόπος να χειρίζομαι δύσκολες καταστάσεις εκεί ψηλά και αυτό αξιοποιώ βρίσκοντας λύσεις στα καθημερινά προβλήματα.
Το να φοβάσαι δεν είναι κακό. Αντίθετα, δείχνει πως ετοιμάζεσαι να κάνεις κάτι καινούριο, να ανοίξεις νέα κεφάλαια στη ζωή σου, να αντιμετωπίσεις κάτι άγνωστο, και όλα τούτα σε φέρνουν διστακτικό μπροστά στον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτό όμως που είναι σίγουρα μεμπτό, είναι το να επιτρέψεις αυτούς τους δισταγμούς και τις φοβίες σου, να ορίζουν τις πράξεις σου. Να ΄΄παγώσεις΄΄ και να μείνεις άπραγος, ακίνητος. Και η ακινησία κάνει κακό σε όλα τα επίπεδα, ψυχικά και σωματικά.
Μη φοβάσαι να φοβηθείς… Είναι ok. Επέτρεψε το να σου συμβεί και να είστε όλοι σίγουροι ότι υπέροχα πράγματα θα αποκαλυφθούν μπροστά σας..!!! Το έχω βιώσει πολλές φορές στη ζωή μου και θα μου συμβαίνει ξανά και ξανά και πάντα το αποτέλεσμα είναι μαγικά το ίδιο... όταν τολμώ, ¨πετάω¨ ολοένα & ψηλότερα !!!
Θα σας δω λοιπόν στην κορυφή!
C U ON TOP!
Comments